Η Σουζάνα λάτρευε τις πορσελάνινες κούκλες. Από μικρή κάθε φορά που πήγαιναν στο σπίτι της Θείας Ευτέρπης, της αδελφής του Ταξιάρχου και Χήρα Ναυάρχου χάζευε τη συλλογή από κούκλες της... Ασφαλώς και η Θεία Ευτέρπη απαγόρευε στη μικρή Σουζάνα να παίζει με τις κούκλες, παρά μόνο καμιά φορά την άφηνε να την κοιτάει όταν τις ξεσκόνιζε. Η όλη διαδικασία ήταν σαν ιεροτελεστία, αρχικά άπλωνε μια καθαρή κουβέρτα στο πάτωμα και τοποθετούσε ευλαβικά τη μία κούκλα μετά την άλλη, κατά σειρά παλαιότητας. Αφού καθάριζε την ξύλινη προθήκη, έπαιρνε μία μία τις κούκλες, τις ξεσκόνιζε προσεχτικά και τις τοποθετούσε ακριβώς από εκεί που τις είχε πάρει. Στη αρχή δεν επέτρεπε τη Σουζάνα να συμμετέχει στο ξεσκόνισμα παρά μόνο την ρωτούσε τη θέση της κάθε κούκλας και την διόρθωνε όταν έκανε λάθος. Μεγαλώνοντας όμως η θεία Ευτέρπη άρχισε να εμφανίζει τα πρώτα συμπτώματα Πάρκινσον και μόνο όταν τα δεν μπορούσε να κρατήσει πια σταθερά τα χέρια της άρχισε να αφήνει τη Σουζάνα να τη βοηθάει.
Ίσως ήταν η ομορφιά και η ποικιλία της συλλογής της θείας Ευτέρπης, ίσως ήταν το αίσθημα ικανοποίησης που Ένιωθε η μικρή Σουζάνα που κάποιος της εμπιστευόταν ένα τόσο βαρυσήμαντο έργο , σιγά σιγά άρχισε να αποκτάει και αυτή ένα πάθος για τις πορσελάνινες κούκλες. η πρώτη κούκλα που αγόρασε ήταν μια γερμανική πορσελάνινη αντικέ κούκλα του 1856 με ξανθά μαλλιά και λευκό φόρεμα από μουσελίνα με ασορτί ομπρελίνο. Την ονόμασε Μισέλ Ακόμη και μετά από χρόνια θυμόταν το ρίγος που ένιωσε όταν ακούμπησε το παγωμένο πρόσωπο της για πρώτη φορά. Σχεδόν ντροπιασμένη από την ηδονή που ένιωσε τράβηξε απότομα το δάχτυλό της το κρυψε στο μάλλινο παλτό της και ψέλλισε λιγωμένα στον πωλητή:"Την αγοράζω..." όταν γύρισε σπίτι την τοποθέτησε σε περίοπτη θέση και τη χάζευε για ώρες. Η Μισέλ ήταν η πρώτη που έμαθε για τα καμώματα της Αλεξάνδρας και το ατύχημα του πατέρα της Σουζάνας και ότι συνέβαινε στο σπίτι της οικογένειας Γραμματικού
Όταν πέθανε η θεία Ευτέρπη , η Σουζάνα κληρονόμησε τη συλλογή από τις πορσελάνινες κούκλες και την αγάπησε και την φρόντισε σαν δικιά της. Η συλλογή τοποθετήθηκε στη ραφιέρα, με τη Μισέλ πάντα να δεσπόζει στο κέντρο. Τακτικά επισκεπτόταν τα παλαιοπωλεία της περιοχής προς εύρεση καινούργιων θησαυρών. Εκεί γνώρισε και τον πρώτο της σύζυγο τον Λάζαρο. Το κοινό τους πάθος για τις αντικέ κούκλες τους ένωσε Ήταν η πρώτη φορά που ένας άντρας της κινούσε το ενδιαφέρον μάλιστα ένας τόσο ευγενικός και διακριτικός τζέντλεμαν. Πήγαιναν για μακρινούς περιπάτους, συζητούσαν επί ώρες, έκαναν εξορμήσεις στους γύρω οικισμούς. η Σουζάνα ήταν ενθουσιασμένη Ο Λάζαρος ήταν τόσο εκλεπτυσμένος, καλοντυμένος, μορφωμένος και ένιωθε ότι επιτέλους βρήκε έναν άντρα επάξιο της δικιάς της ποιότητας. Έναν άντρα που δεν την έβλεπε σαρκικά και μόνο και θαύμαζε το χαρακτήρα της, που δεν τη στριμώχνει στις σκοτεινές γωνίες και της ζητούσε προστυχιές, όπως συνήθιζαν άλλωστε τόσοι συνομήλικοι της. Για αυτό και δέχτηκε με ενθουσιασμό την πρόταση γάμου που της έκανε μετά από 1 χρόνο από την σημαδιακή γνωριμίας τους. Της προσέφερε μία κούκλα με εβένινα μαλλιά και ντυμένη με ένα υπέροχο ολομέταξο νυφικό της δεκαετίας του '20. Η συγκινημένη Σουζάνα παραμέρισε τη Μισέλ και τοποθέτησε τη "Νύφη" στη θέση της.
Τη νύχτα του γάμου η Σουζάνα είχε ανάμεικτα συναισθήματα Είχε κάποια φλερτ παλαιότερα και παρά την ψυχρή, αυστηρή ομορφιά της αρκετά συχνά εισέπραττε επιφωνήματα και εκδηλώσεις θαυμασμού Όλα όμως ήταν ανολοκλήρωτα γιατί μέχρις στιγμής δεν είχε νιώσει κάποιο σκίρτημα έρωτα που θα την έκανε να υπερβεί τους ενδοιασμούς και τη συστολή της. Εκείνο το βράδυ το πήρε απόφαση να ενδώσει στο τρυφερό και γεμάτο κατανόηση Λάζαρο. Ήταν ήδη 26 ετών... Μετά το γλέντι όταν πλαγιασαν στη συζυγική κλίνη έσφιξε τα μάτια της και περίμενε. Μετά από 10 λεπτά άκουσε το Λάζαρο να ροχαλίζει ελαφριά Αναστέναξε ανακουφισμένη και γύρισε από το άλλο πλευρό. Όταν μετά από 15 συνεχείς νύχτες συνεχίστηκε το ίδιο σκηνικό άρχισε να αναρωτιέται μήπως κάτι δεν πάει καλά....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου